7 dni w lipcu - za oknem

Hej Kochane, dziś drugi dzień wyzwania Uli Phelep.

Za moim oknem: wieżowiec, parking, plac zabaw, mnóóóstwo zieleni i... pelargonia.

Pelargonię kupiłam w Biedronce chyba w maju, nie dam sobie ręki uciąć i potraktowałam ją tak, jak zwykle traktuję doniczkowe żyjątka: sprawdzam, czy to-to słońce lubi, czy cień, ustawiam to-to tak, jak lubi, podlewam tak, jak lubi i już. Nie bawię się w odżywki, w przesadzanie, w rozmawianie z kwiatkami, bez przesady. Zakwitnie - to fajnie. Wysuszy się, zgnije albo coś to-to zeżre - trudno, wyrzucę, nie będę płakać.

I o dziwo... Pelargonia zakwitła! I wciąż coś tam się czerwieni na nowo. Chyba się polubiłyśmy.

Takie moje małe radości: czerwona pelargonia, dzisiejsze naleśniki z dżemem jeżynowym, poukładane na nowo koszulki w szafce... Tylko poza tym niemoc mnie ogarnia, jak pomyślę o swojej pracy licencjackiej. Wczoraj miała być podpisana, dziś złożona do dziekanatu, ale NIE, podpisu nie dostałam, bo JESZCZE MAŁO, jeszcze jakieś poprawki, a ja mam dosyć, ja chcę mieć już spokój! Szlag mnie trafia, jak po raz kolejny kroczę wydziałowym korytarzem z kolejną wersją pracy, mając świadomość, że są wakacje. Ech. Dziś i jutro czekają mnie więc kolejne godziny spędzone przed komputerem. A praca, pod względem liczby stron, powoli wkracza na grunt pracy magisterskiej - pomijam fakt, że inne prace w naszej grupie seminaryjnej już wybiegły poza maksymalną ilość stron magisterki, bo ciągle MAŁO, MAŁO!

Wyżaliłam się, idę pisać. Dobrego dnia.